Այսօրինակ ձևակերպմամբ հասարակարգ մարդկության պատմության մեջ չի եղել:
Հավելվածների SMS-ներով կադրային փոփոխություններ, գործադիրի ուղիղ միջամտություն օրենսդիր և դատական իշխանությունների գործերին, չվերահսկվող քրեածին իրավիճակ, համատարած փոխադարձ ատելություն, իշխանության և քաղաքացիների անհաշվետու (բեզատչոտնիկ) գործելաոճ, համաժողովրդական հիստերիա:
Եվ, այս բոլորը Սահմանադրության և օրենքների առկայության պայմաններում:
Դասականները, օրինակ, Իմանուիլ Կանտը, անարխիան դիտարկել են, որպես օրենք և ազատություն առանց իշխանության:
Եվ, մինչ օրս որևէ դասականի մտքով չի անցել անարխիան դիտարկել իշխանությունով, սակայն առանց օրենքի և ազատության:
Ըստ էության, հենց դա է սահմանադրական անարխիան, որն աստիճանաբար հաստատվում է Նոր Հայաստանում:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ